Kielce: cmentarz żydowski i Dom Modlitwy Zagajskiego tematem spaceru edukacyjnego
Spacer po kieleckim cmentarzu żydowskim oraz zwiedzanie Domu Modlitwy Herszla Zagajskiego to dwa wydarzenia, które proponuje Stowarzyszenie im. Jana Karskiego, jako formę upowszechniania wiedzy o żydowskich Kielcach, już w najbliższą niedzielę 5 listopada.
- Swoją wiedzą i pasją podzielą się Krzysztof Myśliński oraz Piotr Świerczyński - zapowiada Andrzej Białek, prezes stowarzyszenia.
Spacer po cmentarzu żydowskim w niedzielę 5 listopada rozpocznie się o godz. 13.00, przed bramą cmentarza żydowskiego w Kielcach (przy al. Na Stadion).
Cmentarz żydowski w Kielcach jest miejscem o bogatej historii i dużym znaczeniu kulturowym, które, jak przekonują organizatorzy, „warto poznać i docenić”. Podczas spaceru zainteresowani dowiedzą się o historii kieleckiej społeczności żydowskiej, o znaczeniu cmentarza w kulturze żydowskiej oraz o ważnych postaciach związanych z tym miejscem. To okazja, by poznać historię miasta Kielce i jej wielokulturowy charakter.
Zwiedzanie domu modlitwy Herszla Zagajskiego z Krzysztofem Myślińskim rozpocznie się o godz. 14.30, przed domem modlitwy przy ul. Dzikiej.
Dom modlitwy Herszla Zagajskiego, mieszczący się pierwotnie przy ul. Słowackiego 3 w Kielcach, stanowi ważny element dziedzictwa kulturalnego miasta. Został wzniesiony w 1922 r. z inicjatywy Herszla Zagajskiego, jednego z najważniejszych przedsiębiorców w historii Kielc.
Ten zabytkowy budynek jest jedynym zachowanym domem modlitwy w Kielcach i ma powierzchnię 54 metrów kwadratowych. Może pomieścić jednocześnie 80 osób. Miejsce to zostało odtworzone w skali 1:1 i przeniesione na ul. Dziką, w pobliżu cmentarza żydowskiego. Na jego ścianach znajdują się zachowane fragmenty oryginalnych, cennych polichromii, które zostały starannie odrestaurowane. Pozostałe malowidła zostały wiernie odtworzone.
Budynek, wzniesiony przy ul. Słowackiego przez wiele lat niszczał, a podczas odbudowy zachowano tylko najmniej zniszczone, niezagrzybione elementy. Na posadzce i przy wejściu na babiniec wykorzystano część oryginalnych cegieł. Balustrada i stalowe podpory z końca XIX wieku, na których opiera się babiniec, zostały przeniesione z ul. Słowackiego.
Matka Boża bierze nas za rękę, czasem może niepokornych i nieposłusznych,
ale Ona nie rezygnuje – mówi bp Jan Piotrowski
Wolność, jaką Bóg obdarzył człowieka, ponieważ nie stworzył go dla siebie niewolnikiem, stała się sterem każdego ludzkiego życia. Niestety, wybór dokonany przez pierwszych rodziców nie był szczęśliwy i zerwał więzy miłości między Bogiem, a człowiekiem i od tej pory życie stało się walką między dobrem, a złem – mówił dzisiaj do młodzieży bp Jan Piotrowski, podczas obchodów Diecezjalnego Dnia Młodzieży w wigilię Niedzieli Palmowej. Odbyły się one pod hasłem „Żyję nie na próbę” w kościele św. Maksymiliana Kolbego w Kielcach.
Spotkanie rozpoczęła wieczorna Eucharystia, której przewodniczył biskup kielecki Jan Piotrowski. Hierarcha podziękował młodzieży za obecność i przypomniał tradycję spotkań diecezjalnych młodzieży.
Choroba, umieranie i przemijalność w doczesności to powszechne doświadczenie, którego nie uniknie żaden człowiek. Ale nie każda choroba prowadzi do śmierci, a dzięki rozwojowi medycyny wynaleziono lekarstwa na wiele dawniej nieuleczalnych schorzeń. Trudno jednak wyleczyć pewną chorobę – i wcale nie chodzi o najgorsze typy nowotworów. Tą chorobą jest pycha. Księga Mądrości Syracha podkreśla dzisiaj, że „(...) na chorobę pyszałka nie ma lekarstwa, albowiem nasienie zła zapuściło w nim korzenie” (3, 28).
To pierwszy grzech z katalogu grzechów głównych oraz przyczyna wielu złych myśli, czynów i postaw, w tym ciężkich moralnie upadków. Człowiek pyszny ślepo ufa sobie, jest przekonany o swojej wyższości i samowystarczalności, a w konsekwencji jest egoistą i odmawia posłuszeństwa Panu Bogu. Pycha odrzuca dobro ofiarowane przez Boga. Nazywana jest matką wszystkich wad. Leży ona u podstaw skąpstwa, często przeradza się w snobizm i agresję, rodzi wewnętrzną pustkę i samotność. Pycha ma wiele postaci, ale nigdy nie postrzega siebie jako zło. Jej skrajna forma polega na uwielbianiu siebie samego zamiast Pana Boga i decydowaniu o tym, co jest dobre, a co złe.
Bardzo się ucieszyłam, gdy Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej wraz z Małżonką zaprosili do udziału w Narodowym Czytaniu poezji Jana Kochanowskiego. To w istocie zaproszenie do wspólnego święta słowa, które od wieków kształtuje naszą tożsamość, wiarę i spojrzenie na świat.
Gdy w kościołach rozbrzmiewa niekiedy dostojne „Czego chcesz od nas, Panie, za Twe hojne dary?/ Czego za dobrodziejstwa, którym nie masz miary?”, wielu z nas, porwanych melodią i podniosłą atmosferą, nie zastanawia się nad tym, kto jest autorem tych słów. Tymczasem za tą staropolską pieśnią kryje się nikt inny, jak Jan Kochanowski, renesansowy mistrz pióra, który w Czarnolesie pisał nie tylko o życiu, miłości, cierpieniu czy ojczyźnie, ale i o Bogu.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
