Różnokolorowe koperty, które trafiają codziennie na redakcyjne biurka, a ostatnio coraz częściej e-maile, są świadectwem głębokiego zaufania, jakim darzą nas Czytelnicy. Dzieląc się na łamach niektórymi listami z redakcyjnej poczty, pragniemy, aby „Niedziela” była owocem zbiorowej mądrości redakcji i Czytelników.
Pragnę dać świadectwo łaski potomstwa wyproszonego za pośrednictwem Matki Bożej. Moja córka przez trzy lata po ślubie nie mogła zajść w ciążę. Wszyscy byliśmy tym zmartwieni.
Pewnego dnia, oglądając Apel Jasnogórski w Telewizji Trwam, zobaczyłam moją córkę uczestniczącą w tym Apelu. Okazało się, że oboje z mężem pojechali na Jasną Górę prosić Matkę Bożą o dar potomstwa.
Jaka była nasza radość, gdy po 2 tygodniach lekarz stwierdził u córki ciążę.
Na Boże Narodzenie (termin porodu był na 23 grudnia) urodził się Adaś - zdrowy i słodki chłopczyk.
Dziś Adaś ma ponad 2 lata, rozwija się dobrze. Gdy miał rok, córka wraz z mężem i Adasiem pojechali do Częstochowy podziękować Matce Bożej.
Jeszcze raz dziękujemy Ci, Matko Boża!
Anna z Konina
Walec historii przejechał przez mój życiorys
W moim życiu brakło jednego pokolenia. Obecność historii w moim życiu - rok 1944 to czas mojego pokolenia. Niegdyś Adam Mickiewicz upowszechnił liczbę 44 jako symbol dążeń niepodległościowych. Tak też było w roku 1944. Walec historii przejechał przez mój życiorys. Mój ojciec zginął w 1944 r. Matka w niedługim czasie zmarła na gruźlicę. Gdy miałam kilka miesięcy, zostałam całkowitą sierotą. Miałam umrzeć, ale Pan Bóg napisał inny scenariusz. Wychowała mnie babcia, która dała mi wszystko.
Teraz, mając więcej czasu, zaczęłam czytać, pytać, rozmawiać z ludźmi, którzy pamiętają tamten czas, szukam śladów przeszłości. Piszę w lokalnej gazetce o ludziach i miejscach, w których żyjemy, prowadzę rozmowy z ciekawymi ludźmi, prezentuję krzyże i kapliczki przydrożne…
Ale też nauczyłam się pływać już na emeryturze, chodzę na zajęcia malowania na szkle, posługuję się komputerem.
Bogusława
Oczekujemy na listy pod adresem:
„Niedziela”, ul. 3 Maja 12
42-200 Częstochowa.
Na kopercie należy napisać: „Listy”
redakcja@niedziela.pl
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
Autor rozważań ks. Maciej Jaszczołt to kapłan archidiecezji warszawskiej, biblista, wikariusz archikatedry św Jana Chrzciciela w Warszawie, doświadczony przewodnik po Ziemi Świętej. Prowadzi spotkania biblijne, rekolekcje, wykłady.
Wielki Post to czas modlitwy, postu i jałmużny. To wiemy, prawda? Jednak te 40 dni to również czas duchowej przemiany, pogłębienia swojej wiary, a może nawet… powrotu do jej podstaw? Dziś co nieco o modlitwie.
Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
