Parafia w Marianowie jest jedną z najstarszych wspólnot w dekanacie. Duszpasterstwo zostało tu zorganizowane tuż po wojnie. Pierwszym duszpasterzem w latach 1948-1950 był ks. Czesław Czartoryski TChr. Jego następcą został ks. Edward Wowra TChr, który został ustanowiony pierwszym proboszczem, ponieważ parafia została erygowana 1 czerwca 1951 r. W 1975 r. na urząd proboszczowski powołany został ks. Tadeusz Cechowski TChr, a w 1981 r. ks. Marian Nowak TChr. W 1990 r. proboszczem mianowano ks. Kazimierza Kotlarza TChr, a w 1993 r. ks. Jana Dziducha TChr, który podjął duszpasterstwo zorganizowane przez poprzedników i sukcesywnie je rozwija poprzez organizację Międzynarodowych Spotkań Artystów oraz innych inicjatyw z nich wypływających. Podjął się także ogromnego trudu odbudowy zabytkowego klasztoru.

Wspólnota parafialna korzysta z kościoła parafialnego pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, poświęconego 22 sierpnia 1945 r., oraz z kościołów filialnych w Czarnkowie – pw. św. Józefa Robotnika, poświęconego 1 maja 1950 r., i w Wiechowie – pw. Miłosierdzia Bożego, poświęconego 3 lipca 1994 r.

W piątkowy wieczór Krzyż św. Ottona oraz Relikwie Krzyża Świętego zostały przewiezione z parafii pw. św. Michała Archanioła w Dobrzanach samochodem-kaplicą bogato udekorowanym specjalnie na tę okazję. Tej wyjątkowej procesji z Krzyżem towarzyszyła kawalkada kilkudziesięciu samochodów. Teren parafii odświętnie udekorowany, w oknach obrazki, na gospodarstwach flagi i chorągiewki, a przede wszystkim podniosły nastrój wśród parafian. Uroczystościom powitania świętych znaków przewodniczył ks. kan. Bogdan Przybysz, udział w nich wziął dziekan dekanatu Suchań ks. dr Stanisław Sas Ilnicki TChr.

Po Mszy św. adorację Krzyża podjęła Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa. Modlitwa została zakończona Apelem Jasnogórskim. Każdy poranek parafianie rozpoczynali Godzinkami do Matki Bożej Bolesnej oraz Różańcem, w południe spotykali się na modlitwie „Anioł Pański”, w Godzinie Miłosierdzia przy Krzyżu wypraszali miłosierdzie dla zatwardziałych grzeszników i prosili, aby ich serca były jak Jego Serce, wyśpiewując wezwania Litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Najważniejszym jednak momentem każdego dnia była Msza św. z homilią, sprawowana przy Krzyżu. W sobotę po wieczornej Eucharystii na czuwaniu przy Ukrzyżowanym trwała młodzież. W niedzielę wieczorem odśpiewane zostały „Gorzkie żale”, a czuwanie do godziny apelowej podjął Żywy Różaniec. W poniedziałek po porannych modlitwach Krzyż przewieziono do kościoła pw. św. Józefa Robotnika w Czarnkowie. Przez cały dzień parafianie uczestniczyli w modlitwach wspólnotowych i osobistej adoracji, a w Godzinie Miłosierdzia przeżyli także Drogę Krzyżową. Po Apelu Jasnogórskim Krzyż oraz święte Relikwie zostały przewiezione do kościoła pw. Miłosierdzia Bożego w Wiechowie. Zaraz po powitaniu została odmówiona Koronka do Miłosierdzia Bożego. Przez cały wtorek mieszkańcy mogli uczestniczyć we wspólnotowych modlitwach, ale również przychodzili na prywatne rozmowy z Panem. We wtorkowy wieczór święte znaki powróciły do kościoła parafialnego w Marianowie. W środę przed południem w kościele gromadzili się uczniowie wraz ze swoją katechetką, aby na kolanach, w cieniu Krzyża, dziękować za mijający rok nauki. W środę po Mszy św. wieczornej czuwanie prowadziła Akcja Katolicka, przed godziną apelową parafianie uczestniczyli w Drodze Krzyżowej. W piątek 26 czerwca z udziałem dzieci, młodzieży, wychowawców, nauczycieli i rodziców zakończony został modlitwą u „stóp Krzyża” podczas porannej Mszy św. rok szkolny i katechetyczny. Misje zakończyły się Koronką do Miłosierdzia Bożego i Eucharystią, której przewodniczył ks. prał. dr Zbigniew Wyka. Jeden z kapłanów sprawował Eucharystię w intencji wszystkich próśb i podziękowań, jakie każdego dnia Misji składali parafianie i które przez Maryję przedstawiali Chrystusowi podczas Apeli Jasnogórskich. Po uroczystym błogosławieństwie Relikwiami Krzyża Świętego święte znaki zakończyły peregrynację po dekanacie Suchań i rozpoczęły nawiedzenie parafii nadmorskich.

Przez cały czas Misji ścieżkami ewangelicznych rozważań prowadził parafian ks. proboszcz Jan Dziduch TChr. Służył on podczas wszystkich punktów programu posługą w konfesjonale, a po wspólnotowych modlitwach nakładał Relikwie Krzyża Świętego. Parafianie często przychodzili do świątyni pomiędzy wspólnotową modlitwą, aby w ciszy świątyni i swojego serca czerpać z Krzyża miłości naukę. Wiele przeżyć zostało zapisanych w Księdze „Ave crux, spes nostra”.