Reklama

Niedziela Rzeszowska

Budowniczy kościoła w Harklowej

Parafia w Harklowej położona jest w południowej części diecezji rzeszowskiej, w dekanacie dębowieckim. Jej centrum religijne stanowi kościół parafialny pw. św. Doroty, wzniesiony w latach 1894-1896, dzięki determinacji i ofiarności proboszcza ks. Stanisława Hańskiego.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ks. Hański urodził się 13 maja 1858 r. w Brzostku, w rodzinie urzędnika państwowego Aleksandra Hańskiego. W latach 1879–1883 studiował w Instytucie Teologicznym w Przemyślu wraz z formacją przygotowującą do kapłaństwa. Święcenia prezbiteratu otrzymał 22 lipca 1883 r. z rąk bp. Łukasza Soleckiego. Pracę duszpasterską rozpoczął od funkcji wikariusza w Błażowej, potem przeniesiono go do Sanoka, gdzie doszła jeszcze praca katechety w szkole ludowej. Swoim zaangażowaniem zwrócił uwagę przełożonych, którzy we wrześniu 1886 r. powierzyli mu urząd administratora, a 15 grudnia 1886 r. – proboszcza parafii w Harklowej.

Ks. Stanisław Hański posługiwał w Harklowej przez blisko 30 lat

Podziel się cytatem

Ks. Hański z zapałem zabrał się do obowiązków. Priorytetem była oczywiście praca duszpasterska. Był aktywny na wielu płaszczyznach m. in. organizował misje i rekolekcje dla parafian, założył kilka bractw religijnych oraz Związek Katolicko – Społeczny. Zatroszczył się też o społeczne uaktywnienie wiernych. Przy pomocy wspomnianego związku wybudowano w Harklowej dom gminny, założono w nim sklepik chrześcijański, kółko rolnicze i czytelnię Towarzystwa Oświaty Ludowej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Ks. Hański zadbał także o remont i rozbudowę drewnianego kościoła parafialnego, a gdy ten spłonął 21 lipca 1894 r., zatroszczył się o wzniesienie nowego kościoła. Gromadził potrzebne na ten cel środki materialne, koordynował prace przygotowawcze i nadzorował budowę. W ciągu niespełna dwóch lat powstała nowa świątynia murowana, jednonawowa z dwoma bocznymi kaplicami, stylem nawiązująca do gotyku. Poświęcono ją 8 listopada 1896 r. i oddano do użytku wiernych. Konsekrował ją 9 lipca 1906 r. sufragan przemyski - bp. Karol Fischer. Proboszcz zadbał też o budowę plebanii, na którą pozyskał materiał z rozebranych budynków przy kopalni ropy naftowej.

Pracowite i spełnione życie ks. Stanisława Hańskiego dobiegło końca 8 sierpnia 1916 r. Miał wówczas 58 lat. Spoczywa na harklowskim cmentarzu. Tym samym pozostał wśród swoich wiernych, którym posługiwał przez blisko trzydzieści lat.

2020-02-11 11:53

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Sześć wieków historii

Niedziela lubelska 40/2019, str. 6-7

[ TEMATY ]

jubileusz

Paweł Wysoki

Mieszkańcy Chłaniowa są dumni ze swojej parafii

Mieszkańcy Chłaniowa są dumni ze swojej parafii

Tak pięknym jubileuszem rzadko mogą pochwalić się parafie – mówił abp Stanisław Budzik w kościele pw. św. Mateusza Apostoła w Chłaniowie. Tamtejsza wspólnota świętowała 600-lecie istnienia

Początki parafii w Chłaniowie sięgają czasów króla Władysława Jagiełły. Ustanowił ją we wrześniu 1419 r. biskup łacińskiej diecezji chełmskiej Jan Biskupiec. Obecna świątynia, trzecia z kolei, pochodzi z połowy XVIII wieku. Wybudowano ją z fundacji ks. Władysława Zaleskiego i Adama Zaleskiego, wykorzystując pozostałą po poprzedniej świątyni kaplicę. Częściowo murowana, a częściowo drewniana, skrywa w odnowionym wnętrzu zabytkowe ołtarze i obrazy. Wielokrotnie restaurowana, jest wymownym świadectwem wiary wielu pokoleń mieszkańców rolniczych terenów. Do licznej niegdyś parafii obecnie należy ok. 1,5 tys. wiernych, którzy wraz z proboszczem ks. Jerzym Komą od wielu lat przygotowywali się do przeżywania tak wspaniałego jubileuszu. Rok temu wspólnota wzięła udział w rekolekcjach ewangelizacyjnych „Źródło” i adorowała kopię Krzyża Trybunalskiego z relikwiami Drzewa Krzyża; w ostatnim czasie wierni pielgrzymowali do Częstochowy, Wąwolnicy i Rzymu, by tam dziękować za wszelkie łaski i prosić o Boże błogosławieństwo.

CZYTAJ DALEJ

Fatima - główne treści orędzia Matki Bożej

[ TEMATY ]

Fatima

100‑lecie objawień fatimskich

Fatima – wizerunki Dzieci Fatimskich/Fot. Graziako/Niedziela

Od maja do października 1917 roku - gdy toczyła się pierwsza wojna światowa, kiedy w Portugalii sprawował rządy ostro antykościelny reżim, a w Rosji zaczynała szaleć rewolucja - na obrzeżach miasteczka Fatima, w miejscu zwanym Cova da Iria, Matka Boża ukazywała się trojgu wiejskim dzieciom nie umiejącym jeszcze czytać. Byli to Łucja dos Santos (10 lat), Hiacynta Marto (7 lat) i Franciszek Marto (9 lat). Łucja była cioteczną siostrą rodzeństwa Marto. Pochodzili z podfatimskiej wioski Aljustrel, której mieszkańcy trudnili się hodowlą owiec i uprawą winorośli.

Wcześniej, zanim pastuszkom objawi się Matka Boża, przez ponad rok, od marca 1916 roku, przygotowuje ich na to Anioł. Na wzgórzu Loca do Cabeco dzieci odmawiają różaniec i zaczynają zabawę. Raptem, gdy słyszą silny podmuch wiatru widzą przed sobą młodzieńca. Przybysz mówi: Nie bójcie się, jestem Aniołem Pokoju, módlcie się razem ze mną". Następnie uczy ich jak mają się modlić, słowami: "O mój Boże, wierzę w Ciebie, uwielbiam Cię, ufam Tobie i kocham Cię. Proszę, byś przebaczył tym, którzy nie wierzą, Ciebie nie uwielbiają, nie ufają Tobie i nie kochają Ciebie". Nakazuje im modlić się w ten sposób, zapewniając, że serca Jezusa i Maryi słuchają uważnie ich słów i próśb.

CZYTAJ DALEJ

Ania Broda: pieśni maryjne są bezcennym skarbem kultury

2024-05-14 15:52

[ TEMATY ]

muzyka

pieśni maryjne

Magdalena Pijewska/Niedziela

Pieśni maryjne są bezcennym skarbem kultury ze względu na piękno języka, słownictwo i oryginalne melodie - mówi KAI Ania Broda. Pieśni biblijne i apokryficzne, balladowe i legendy, pogrzebowe i weselne, pielgrzymkowe czy mądrościowe - to pobożnościowe, ale i kulturowe bogactwo tradycyjnej muzyki, jaką Polacy przez pokolenia oddawali cześć Maryi. O dawnych polskich pieśniach maryjnych - ich znaczeniu, źródłach, rodzajach i bogactwie - opowiada wokalistka, cymbalistka, kompozytorka i popularyzatorka dawnych polskich pieśni. Wydała m. in. z Kapelą Brodów płytę "Pieśni maryjne".

- Jest tak wiele ważnych dla mnie pieśni maryjnych, że trudno mi wybrać, które lubię najbardziej. Każda z nich ma swoje miejsce w mojej codzienności i swoją funkcję. Mam wrażenie, że jest to zbiór pieśni religijnych niezwykle zróżnicowany w formie tekstowej, w narracji, ale też w formie muzycznej. Takie pachnące ziołami i kwiatami królestwo pomocy. Niebieskie Uniwersum z liliami w herbie - opowiada w rozmowie z KAI Ania Broda.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję