Odbiorem Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków zakończył się kolejny etap konserwacji letniego pawilonu opata. Tym razem pracom remontowym zastała poddana elewacja budowli.

Prace zostały współfinansowane przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Fundację KGHM "Polska Miedź" oraz Diecezję Legnicką.

Realizacja zadania polegała na kompleksowej konserwacji i rekonstrukcji drewnianej, polichromowanej elewacji zabytkowego Pawilonu na wodzie. Prace objęły naprawę, wzmocnienie i stabilizację wszystkich drewnianych elementów ośmiobocznej elewacji, usunięcie wtórnych, wadliwych uzupełnień, impregnację strukturalną osłabionego drewna, dezynfekcję zagrzybionych i zainfekowanych mikroorganizmami powierzchni, uzupełnienie szpar, pęknięć i ubytków drewna zgodnie z zachowanym oryginałem.

Prace konserwatorskie przy zachowanej warstwie polichromii ­ marmoryzacji objęły w pierwszej kolejności zabiegi konsolidujące i utrwalające osłabioną warstwę malarską, usunięcie zabrudzeń i przemalowań, scalenie kolorystyczne ubytków i rozległych zaplamień oraz rekonstrukcję w miejscach ubytków powtarzającej się dekoracji. Na elementy drewniane, polichromowane została założona warstwa zabezpieczająca, dobrana do wyjątkowych warunków wilgotnościowych tego obiektu oraz odtworzona pierwotna marmoryzacja elewacji.

Pawilon na wodzie to drewniana budowla wzniesiona ok. 1730 r. pośrodku stawu z wodami mineralnymi. Być może pierwotnie pełniła funkcję pawilonu kąpielowego, jednak bardziej prawdopodobne jest, że od razu była związana z kaplicą Groty Narodzenia Pańskiego.

Pawilon wzniesiono na planie ośmioboku i nakryto ostrosłupowym dachem z latarnią. Dookoła biegnie drewniany ganek, połączony z brzegiem krytym mostem.

Wnętrze zdobią malowidła wykonane ok. 1731-1733 przez Georga Wilhelma Neunhertza, a autorem ich programu jest prawdopodobnie opat Innocenty Fritsch. W dolnym rzędzie znajdują się sceny starotestamentowe związane z wodą. W środkowym przedstawiono króla Dawida i jego żołnierzy podczas zdobywania Jerozolimy i wojny z Filistynami. W pasie najwyższym w latarni umieszczono podobizny najmężniejszych wodzów Dawida.

W ogólnym zarysie pawilon należy interpretować jako symbol Betlejem - miasta Dawida, nieopodal którego narodził się Syn Boży, a ze względu na kształt - także jako symbol królewskiego pałacu i baptysterium (związek z wodą). Tryumfujący król Dawid pojawia się jako zapowiedź Mesjasza i założonego przez Niego tryumfującego Kościoła.